Namazını kılmak için camiye giden iş adamı hemen ileriki safta boynunu bükmüş, ellerini semaya kaldırmış, için için ağlayan diğer bir adamı görmüştü. Adamın bir sıkıntısı olduğu belliydi, Allah’a yalvarıyor yakarıyordu. İş adamı merak etmişti, acaba kendisinin yardım edebileceği bir sıkıntısı olabilir miydi?
Namazını bitiren iş adamı dışarı çıkarak caminin hemen önündeki banklardan birisine oturarak beklemeye koyuldu. Duasını bitiren adam bir süre sonra dışarı çıkmıştı. Camide zelilane boynunu bükmüş o adam dışarıda gayet izzetli ve vakarlı görünüyordu. İş adamı, adamın yanına gelerek onun halini anlamaya çalıştı.
Adam bir sıkıntısı olduğunu ve bir miktar paraya ihtiyacı olduğunu söyledi. İş adamı miktarı sordu. Kendisi için küçük bir rakam olan miktar için hemen bir çek uzattı. Adam tebessüm ederek bu çeki aldı ve teşekkür etti. Akabinde iş adamı diğer cebinden kendi kartvizitini çıkartarak uzattı ve ekledi: “Her ne zaman bir şeye ihtiyacın olursa bana ulaşabilirsin, ben sana yardım ederim.”
Bunun üzerine o izzetli ve vakarlı adam şöyle cevap verdi:
“Teşekkür ederim. Lakin ben ihtiyaçlarımı sadece yerlerin ve göklerin Sultan’ı olan, çok cömert ve şefkatli olan Rabb’imden isterim. Benim şimdi bir ihtiyacım oldu, ben O’ndan istedim, seninle gönderdi. Yarın yine bir ihtiyacım olursa yine O’ndan isterim, O ihtiyacımı ister seninle isterse başka bir kulu ile yine bana gönderir…” diyerek o iş adamının kartını nazikçe iade ederek tevekkül ve şükürlerle yoluna devam etti.