Gündüzün geceyi kapladığı sahalardan itekleyerek dışarı attığı, kalıpların gölgeleştiği, horozların, “Ey gafil olanlar, Allah’ı anın” dediği zamanlar “seher vakti” diye anılır. Hazreti Allah da Kur’an’da bu vaktin üzerine kasem etmiştir. Bu sebepten bütün Müslümanlar için seherin değeri pek büyük olur.
İnsan günlük harekâtının muhasebesini ekseriya uykuya yatarken yaptığından, seherlerde dimağ, yorucu düşüncelerden salimdir. Uyku neticesi vücut yorgunluktan, mide ağırlığından kurtulmuştur, güneşin yeni doğuşu sırasında sebep olduğu, gevşek vücutlar üzerine acı ve ağır tesirler yapan hava cereyanları da henüz başlamamıştır, yani tam ölçüsüyle ferahlığın hazzını insan seherlerde duyabilir, fikirleri daha dürüst, lisanı her zamankinden daha temizdir. Bu saatte ruhi bir coşkunlukla göklere yükselindiği, sayısız âlemlerin gezildiği, aklın maverasının fethedildiği, fezaların ötesine ulaşıldığı olur, belki de yükselişte “O” bulunur.
Yataklarda sıkılan ruhum kanat çırpar seherlerde
Hayretle gördüm ki: Deva vardır her derde seherde.