Güzel güneşli bir gündü. Yaşlı adam her sabah yaptığı gibi evinin hemen yakınındaki parka yürüyüşe çıkmış dinlenmek için bir banka oturmuştu. Bir süre sonra parkın sakinlerinden sevimli bir kedicik hemen yanına gelmiş kendisini sevdirmek istiyordu. Yaşlı adam, emr-i vakiyle birden kucağına oturan bu sevimli kediyi sevmeye başladı. Kedi keyiften dört köşe hırlıyor, mest oluyordu.
Tam o sırada ailesi ile birlikte aynı parkta yürüyüşe çıkan on bir yaşlarında kedilere bayılan ama onlardan da biraz çekinen tatlı bir kız çocuğu pek sevimli kediciği görünce ilgiyle izlemeye başladı. Kızın ilgisini fark eden amca kıza doğru seslendi:
– Sen de sevmek ister misin? Gel yaklaş, hadi sev biraz…
Kız çocuğu başta utandı. Ama kedi o kadar sevimli ve sakin duruyordu ki… Gözlerini de yarı kapatmış mest vaziyette oturuyor, bazen de ayaklarını hareket ettirerek muhabbet ve şefkatten içi içine sığmadığını belli ediyordu. Cesaretini toplayan kız kediye doğru yaklaştı. Pırıl pırıl ve tertemiz tüyleri vardı. Elini yavaşça uzatarak o yumuşaklığı hissetti, sonra yavaşça sevmeye başladı.
Yaşlı adam tebessüm ederek kız çocuğuna sordu:
-Söyle bakalım tatlı kız, şu an bu kedi ne söylüyor, duyuyor musun?
Kız yakından biraz daha kulak kabarttı. Kedi “hırrr, hırrr” sesler çıkarıyordu. Cevap verdi:
-“Hırrr, hırrr…” diyorlar.
Yaşlı adam sordu:
-Peki, neden böyle diyorlar?
-Bilmem dedi kız gülerek. Siz biliyor musunuz?
-Bu kediciklerin gıdası mama ve sudan daha çok şefkat ve merhamettir. Allah onları şefkat ve muhabbete çok muhtaç hislerle yaratmış. Onlar bu ihtiyaçlarını gidermek için insanlara yaklaşırlar. İnsanlar onları sevdikleri zaman da bu ihtiyaçları giderildiği için Allah’a şükretmeye başlarlar. Ama onlar minnettarlıklarını insana karşı değil, insanlara da o şefkati, merhameti ve sevmeyi bahşeden sonsuz şefkat sahibi olan Allah’a yaparlar. Yani Rahim ismiyle zikre başlarlar. Kedicikler normalde insanların dili ile konuşamazlar, ama insanlara bu gerçeği hatırlatmak için onların da işitip anlayabileceği şekilde yaparlar bu zikirlerini. “Ya Rahiim”, “Ya Rahiim” derler. Şimdi dikkat et bakalım, tekrar dinle duyabiliyor musun?
Kız kulaklarını kediye doğru bir kez daha yaklaştırdı, dikkatle dinlemeye başladı. Vicdanı ve kalbi kirlenmemiş tatlı kız hayretle bağırdı:
-Evet duyuyorum! Ya Rahiim, Ya Rahiim diyorlar. Aman, Allah’ım.
Kızın bağırmasıyla kedi bir an korkmuş ve adamın kucağından atlamıştı. Kız çocuğu sevinç içinde anne ve babasının yanına koşarken yaşlı adam huzur ve mutluluk içinde kendi zikrine devam ediyordu…
Mehmet Soylu; 26.02.2022
Risale-i Nur 24. Söz’de Kedi bahsinden esinlenerek yazılmıştır.
maşallah